Transkripsjon av filen #NEG_3_204_Op_Lom

metadata sjå spørsmål | sjå fil

Brynet.  
1: Bryne. - Brynø.  
Brynet er av grøvre slags grjot. Hein  
kallast finare slags stein, som kom  
fraa nordanfjells.  
2: Før i tida var det berre bryner av naturstein.  
I seinare tid har det vore aa faa kjøpt  
bryner av kunststein. Naturleg brynestein  
finst inkje i bygda, men i grannebygda  
Vaagaa, i Skaarwangen, er det naturleg bryne-  
stein. Derifraa kom det før i tida, rekande dei  
som selde bryner. I seinare tid har slike bry-  
ner vore aa faa kjøpt paa bua, Skaarvangs-  
bryner heiter dei  
3: Vert fyrst slipa paa rund slipestein, og  
etterpaa bryna. Finare bitjarn som høvelten-  
ner og rakeknivar vart det brukt hein paa  
etter slipinga. Dette gjeld tolleknivar og sakser og.  
4: Er ukjennt her.  
5: Er ukjennt her.  
6: Ymse, kom an paa steinlaus teig, og paa  
um slaattekaren var god til aa kvetja og stelle  
amboe. Elles saa slipa ein for kvar øykt.

\[side 2:\]  
Kunde ein naa i slipestein, saa brukte ein den.  
Men paa ut- og fjellslaatter, og oftast paa setrom  
og, hadde ein inkje slipestein, og da galdt det aa  
greie seg utan. Og da spurdest det snart,  
naar ein i dagevis var utan sliping, kva kar  
ein var til aa halda ljaaen istand og korleis  
ein kunde bryne. Skulde ein verta god slaatte-  
kar maatta ein vera god til aa kvetja. Da  
galt det fyrst aa ha eit mjukt og godt bryne.  
Eit godt stelt bryne maatte for det fyrste vera  
bra langt, og saa maatte det vera ei jamn  
flate paa det, eitlar og harde korn haldast nede  
Det maatte inkje leggjast hardt mot eggen;  
men kvetjast godt mot bakken paa ljaaen, slik  
at inkje ljaaen vart for rund mot eggen.  
Mange sleit vondt med ein sjemd ljaa. Det var  
ei konst aa vera god slaattekar.  
7: Er ukjennt her. Men som slaattekar i Eid-  
anger i 1888 hadde ein inkje bryner, berre  
ei sandstikke.  
8: Ljaaen er alltid paa orvet ved sliping.  
Er nokk bunden av bindinga ogsaa.  
9: Ljaaen gaar uppunder vinste armen og  
vert halden fast med vinstre hands fingrer.  
For stuttorv maatte ein staa paa kne.  
10: Brynestokk, var dreia av furu og med  
2 jøler av jarn, i den øvste var det ein krok  
til aa feste i livjordi.  
11: Ukjennt.  
12: Brynestokken henges paa beltet paa  
vinstre sida.  
13: I brynestokken er vatten for aa væte brynet.  
14: Mjølet kallast brynesand.

\[side 3:\]  
15: Ja dei eldgamle brukte brynesand  
mot ringorm. Dei laga deig i søtrjo-  
me og klinte paa.  
16: Ukjennt.  
17: Er ukjennt. Men var brynet hardt,  
saa lagde dei det i eldmyrju for aa  
faa det mjukare. Harde bryner var  
lite akta.  
18: Rekstarne (onnejentene) hørte kva  
stemning slaattekaren var i, paa sangen  
i bryningen. Var karen i godlag, var laa-  
ten klangfull, var han derimot tung-  
sindig, var tonen grov og tung.  
Var nokk oftast brukt for aa erte  
slaattekaren.  
19: Nei.  
20: Nei.

Vennligst logg inn for å starte transkripsjon

Transkriber ein tilfeldig Førre Neste