Transkripsjon av filen #NEG_85_16320_Ro_Suldal

metadata sjå spørsmål | sjå fil

1: Ja, dei gamle reinsdyr-  
veidarane skaut ikkje  
på sovande dyr. Heller  
ikkje på kalvar. Det såg  
ein nærast som synd.  
3:  
Dei gamle såg stort på  
søndagen og helgefreden.  
Dei kunne kje tenkje seg  
å gå på jakt på sundag.  
Så var det med Bronna-  
vikjen, Knut Mokleiv,  
Gabriel \[?Dynjann\] - alle  
kjende reinsdyr-veidarar  
i 1800-talet.  
14: Anna Sandvik, som var  
budeie i mange år, kring  
hundreårsskiftet, på Guggedalsstølen i Bråtveit, såg eld  
som eit vern mot bjørnen  
og ho bar alltid fyrstikker  
og never med seg når  
ho følgde kyrne åt beite.

19: På Ropeid i Sand, eidet

\[side 2:\]  
mellom Sandsfjorden og  
Vindafjorden, der strekte  
dei eit \[\_bastetau\] frå fjord  
til fjord til vern mot  
skrubben. Den herja i Imsland,  
og nå ville dei kje ha  
han inn i Sand, og  
det vart fortalt at  
Stavanger Amtsting ytte  
pengar til tau og  
arbeid. Truleg i 1840-åra.

21: Gamle Metta Bleskestad  
las alltid ei bøn frå  
stølsdøra før ho gjekk  
og la seg, er det fortalt  
til vern mot bjørnen.  
26: Ein måtte aldri skyte  
på skjora. Då skjemde  
ein børsa. Hallvard  
Joto var stø i \[?trua siker\].

29: Helge Berge og Jo  
Stuv skaut den siste  
bjørnen i Suldal i 1906.  
Men bjørnen gjesta  
Suldalsheiane i Summaren  
1922, og drap då sau  
i Bråtveit-heiane.

Vennligst logg inn for å starte transkripsjon

Transkriber ein tilfeldig Førre Neste