Transkripsjon av filen #NEG_9_14596_Ho_Voss

metadata sjå spørsmål | sjå fil

Heime i grenda vår var det før vanleg at dei rak-  
te bosslauv om hausten. Det vart gjort når det var  
fint ver seint på hausten etter nokre frostnetter så  
lauvet var felt, og det var i småskogen på skrape-  
bøen (urydda slåttemark) dei rakte lauv. Ospelauv var  
fint, og så var det bjørkelauv, seljelauv og orrelauv  
og kanskje noko raunelauv og heggelauv. Slik var det  
heime på Lid. Andre stader var det òg hatlelauv, som  
det var på Bjørgum og andre solrike stader.

Lauvet skulle vera til å bysja med i grisegar-  
den og i kalvastekkane om vinteren.

Eg minnest så vel ein haust eg var med på lauv-  
raking då eg var liten gut, det var først i 1890-åra.  
Eg var med henne mor og henne Margreta, tenestetausa  
oppe i Hagane ovantil Øvre Slettingafloten. Vi hadde  
med oss nokre sekker og eit par gamle døsser. Slike  
mest utslitne døsser var framifrå til å ha lauv i,  
helst dei som var femrifta og store. Det var å hyrpa  
ein vid sekk. Det var utruleg kor mykje lauv det  
kunne gå i ei doss, og med haug på.

Det var dei to som rakte, eg stappa i sekkene og  
i døssene, var heilt oppi og trakka så det seig godt  
undav. Jamen var det moro.

Sidan kom han far og køyrde lauvet heim på meia-  
slede. Heime vart lauvet tømt i svala ved sida av  
låvefleken, og der auka det på når det var rakt lauv  
nokre dagar.

Denne lauvrakinga var til nyttes på ein annan  
måte og, det sparde på rydjinga om våren.

Då det leid om hundreårsskiftet vart det mindre  
med lauvrakinga på Lid. Då brukte vi mest småspon som  
vi fekk (eller kjøpte) på høvleriet ved Palmafossen.  
Det var ikkje så få lass som vart køyrde derifrå. Det  
meste vart brukt til boss, men noko òg til kveisle.

Nå, etter at det meste av skrapebøen er tatt til  
kulturbeite, er det heilt slutt med å raka bosslauv.  
Grastustene står stride, og nautaruene ligg tett i  
tett bortetter der det var slåttemark før. Det er vel  
helst sagamod og småspon (kutterspon) dei brukar nå.  
Botanisk Museum  
Oslo 9 oktober 1959.  
Med helsing frå  
Johannes Lid

Vennligst logg inn for å starte transkripsjon

Transkriber ein tilfeldig Førre Neste