Transkripsjon av filen #NEG_9_2076_Ho_Voss

metadata sjå spørsmål | sjå fil

## Lauving har ikkje i mannsminne vore  
rekna til den faste forsanking. Då var  
skav og mork og beit det mykje meir.  
Men dei lauva sakte når det fall  
seg, og det var um våren med dei  
losta. x) Allvisst i seinare tid hogg dei  
bjørki ned då. Var det då ungar eller  
anna høveleg og avlaust folk, so  
"lauva" dei av og til noko - eller  
lògga som dei dei helst sa. Nokon  
vidare tradesjon var det ikkje med  
det arbeidet. Snidl var kjend, men  
mest berre av namn. Dei bruka sigd  
til å hogga kvistene av med. Kvistene  
batt dei i \[\_kjerv\]. Dei vart stundom  
turka ute, men ofte tekne inn i løa  
og hengde kring veggene. Ein måte var  
å stikka ein start ned millom bord-  
taksfjølene. Elles vart det no som det  
fall seg.

x) Lòstingi var i kring jonsok. Då "går"  
bjørki. Når raunen blømer er det rette  
tidi.  
\[s. 2\]  
\[Notat: Lauving II\]  
I tidlegare tid hadde nok lauving vore  
meir ålmenn, og då styvde dei trei.  
Det stod her og der ikkje lite av slike  
gamle bjørkestuvar. Ask var det ikkje  
i bygdi, men derimot eik og alm.  
Båe slagi vart styvde, men visst ikkje  
for foret si skuld. Almeborken gav  
nok folkemat. "Da står kje på dei so ha  
alm" er eit gamalt herme. Eike-  
renningane var gode "hòll-ebne"  
(hòvold-emne). Almebork var forresten  
nytta til grisefor. Då flekte dei borken  
av og koka han. Rispa almelauv vart  
og bruka til det.  
Dei vilde gjerne raka lauv um  
hausten, serleg når veret var slik  
at det var turt. Det laut no vera  
på stader der lendet var slik at  
ein fekk tak i det. Og det vart helst  
i tynkeslåttor. Bjørk og osp var  
det som fanst so mykje av at  
det var noko forslag i. Dei frakta  
det heim i sekker, kipor, ein gamal  
kvitel \[-konde\] var og hjelpeleg. Sume la  
det på tog. Ei\[-t\] svòl eller eit tomt  
rom i løva var gøymeplassen.  
Dette lauvet bruka dei ikkje til for,  
men til bòs under kalvar og gris.  
Det lauvet som var lògga, var for åt  
båte naut og sauer, men helst at geiter.  
Stundom hakka dei lauvkjervi \[-og gav\]  
saman med ringt høy, halm, potetris  
(potekål) og gav kyrne det som s`yrpa.

Vennligst logg inn for å starte transkripsjon

Transkriber ein tilfeldig Førre Neste